Bernardo Bellotto, urodzony 20 maja 1722 w Wenecji, jest jednym z czolowych osiemnastowiecznych malarzy europejskich. Siostrzeniec i uczen Canaletta (Wenecja 1697-1768), juz w bardzo mlodym wieku opanowal sztuke tworzenia pejzazy miejskich, stajac sie alter ego swego mistrza. Podrózowal do Florencji, Rzymu, Mediolanu, Turynu i Werony. W 1747 udal sie do Drezna, na dwór Augusta III, elektora saskiego i króla Polski. Podczas wojny siedmioletniej chronil sie w Wiedniu i w Monachium, gdzie malowal dla wladców i dworzan. Jego niezwykle obrazy przedstawiajace stolice Europy zaliczane sa do arcydziel XVIII-wiecznego malarstwa europejskiego. Ostatnim przystankiem w jego podrózy byla Warszawa, do której dotarl zima 1767 roku. Spotkanie z ostatnim królem Polski Stanislawem Augustem Poniatowskim, oswieconym mecenasem zagranicznych artystów, sklonilo go do pozostania w Warszawie az do smierci 17 listopada 1780.  Jako nadworny malarz, Bellotto udokumentowal barokowa Warszawe i Wilanòw w serii dwudziestu szesciu niezwyklych pejzazy, polskiego skarbu narodowego. Z obrazami wiazala sie dramatyczna historia. Wywiezione do Rosji , zwrócone w 1922, cudownie ocalone podczas pozaru Zamku Królewskiego we wrzesniu 1939,  w 1940 zostaly skonfiskowane przez Gestapo i zwrócone w 1945.

20 maja 2022 roku przypada 300 rocznica narodzin wielkiego malarza. Jest to okazja by odkryc go na nowo.

Dzieki uzyciu technologii fotograficznej ostatniej generacji wejdziemy w obrazy, ukazujac detale w innej sytuacji trudne do uchwycenia. Nadamy glos wielu charakterystycznym postaciom, które wypelniaja obrazy Bellotta, i odkryjemy moc narracyjna jego dziel, prawdziwych przedstawien zycia w tamtych czasach. Kuratorka naukowa filmu bedzie Bozena Anna Kowalczyk, jedna z glównych badaczy dziel Bellotta i Canaletta.